پروفسور فرامرز رفیع پور، استاد جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی در کتاب مشهور "توسعه و تضاد" خود به انتقاد از عملکرد مهندس موسوی در دوران نخست وزیری پرداخته و به هم ریخته بودن سلسله مراتب در دوران دولت مهندس موسوی را به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات آن دوره دانسته و معتقد است : " در رده های مختلف عموما یک مسئول حرف و دستور مافوق خود را قبول نداشت و به آن عمل نمی کرد و بدین منظور کوشش داشت تا رئیس مستقیم خود را دور بزند. مثلا رئیس فلان دانشگاه به حرف وزیر علوم توجه نمی کرد و کوشش بر آن داشت تا از طریق تماس با نخست وزیر و پیوند با وی به اهدافش برسد. نخست وزیر نیز گاه به نظران رییس جمهور توجه کافی مبذول نمی داشت و از این طریق ظاهرا موجبات دلگیری وی را فراهم می کرد و در چنین مواقعی به امام متوسل می شد. در بقیه شئون ادارات نیز کم و بیش چنین شرایطی وجود داشت."
